Bihar ospatuko da Pertsona Migratzaileen Nazioarteko Eguna, eta horri lotuta eta Lemoan garatzen den “Jatorri desberdinetako esperientziak” programaren harira, Yolanda Oquelí Veliz (Jatorri ezberdinetako esperientziak-eko partaidea), Mamadou Moustapha Ngom (Munduko Medikuen teknikaria) eta Pablo Rodríguez García (Lemoako Udaleko teknikaria) elkarrizketatu ditugu.
ZER DIRA JATORRI DESBERDINETAKO ESPERIENTZIAK ETA NORK HARTZEN DU PARTE?
Yolanda: Jatorri desberdinetako esperientziak herri honen parte sentitzen garen pertsona-talde bat da, munduko hainbat lekutatik gatozenak. Hainbat arrazoirengatik gure herrialdeetatik migratu behar izan genuen pertsonak gara, eta ezaugarri batek batzen gaitu guztiok: bizirik irauten saiatzea, eta aurrera egitea.
Pablo: 2019an, Udalak Harrera Protokoloa abiatu zuen, eta haren jarduera nagusia ongietorri ekitaldia izaten da. Lemoara bizitzera joaten diren pertsona eta familia guztiei zuzenduta dago, eta bere helburua da gure udalerria aurkezteko eta ezagutarazteko topagunea izatea. Bestalde, une berean, kulturartekotasuna lantzen ari dira, eta 2021 honetan, aipatutako taldea sortu da, non jatorri desberdinetako lemoaztarrak gauden, komunitatea sortzeko eta gure bizilagunak ikusarazteko helburuarekin.
ZERGATIK DA GARRANTZITSUA HERRIETAN HORRELAKO GUNEAK SORTZEA?
Yolanda: garrantzitsua da espazio horiek sortzea. Gizarte honek errespetuz ikusi behar gaitu, askotan pertsona arrarotzat hartu ahal gaituztelako, baita gaizki ikusi ere. Horregatik, jakin behar dugu balioa dugula, gaitasunak ditugula, ikasketak ditugula, eta lan egiteko gogo handia dugula. Azken batean, espazioetarako eskubide bera dugu.
Marra: garrantzitsua da askotariko esperientziak dituzten espazioak sortzea, edo, besterik gabe, jatorri eta herri desberdinetako pertsonentzako espazioak sortzea. Lehenik eta behin, herri bat eraikitzen da, non pertsona guztiek parte hartzen dutela sentitzen duten, edo, gutxienez, parte hartzera gonbidatuta daudela sentitzen duten. Zubiak eraiki, hormak hautsi eta hesiak gainditzen dira, eta, batzuetan, hesi horiek geldiarazi egiten gaituzte parte hartzerakoan. Halaber, kide izatearen eta irautearen sentimendua garatzen da, eta horrek Lemoan bizitzerako orduan aske egiten gaitu, asebete. Esaera zapatista batek honela esaten digu: “Herria bizi denarena da, eta lurra lantzen duenarentzat”.
ZER DA ABENDUAREN 18AN (MIGRATZAILEEN NAZIOARTEKO EGUNA) LEMOAKO UDALETXEKO PLAZAN OSPATZEN ETA/EDO ALDARRIKATZEN DENA?
Yolanda: abenduaren 18an ospatzen den eguna ez litzateke benetan egin beharko. Migrazioa ez litzateke gaizki ikusia egon behar, mundua bertan bizi garen pertsona guztiona delako.
Marra: egun hori 2000ko abenduaren 4an aldarrikatu zuen Nazio Batuen Batzar Nagusiak 55/93 Ebazpenean, munduan gero eta etorkin gehiago zeudela kontuan hartuta. Jai eta aldarrikapen eguna da, migratzaileak ikusarazteko eta nekropolitiketan politikoki eragiteko. Herrialdeen arteko giza mugikortasuna ziurtatzeko, azken batean.
Lemoan, zehazki lortu nahi dena honakoa da: udalerrian bizi eta parte hartzen duten migratzaileak ikusarazi, pertsonen arteko elkartasuna sustatu, eta Lemoa ireki eta inklusibo baterako loturak sortu.
